2a. Ileen Montijn
Ileen Montijn
 “Schoonheid als hartstocht”In opdracht van het stedelijk museum ‘Het huis van Cuypers’ te Roermond schreef (de niet gelovige*) Ileen Montijn, “Schoonheid als hartstocht”, waarin ‘Cuypers voor beginners’ over het voetlicht wordt gebracht. Het wordt een rijk geïllustreerd boek waarin onder meer vanuit het oogpunt van de materiele geschiedenis gekeken wordt naar het reilen en zeilen van Cuypers, zijn bedrijf en zijn familie en de milieus waarin hij verkeerde. Preview Een preview treft u hier, op deze website! In september 2007 verschijnt “Schoonheid als hartstocht” over Pierre Cuypers bij uitgeverij Inmerc en de uitgave wordt gepresenteerd in het Stedelijk Museum Roermond ter gelegenheid van een expositie, gewijd aan deze grootste Nederlandse bouwmeester van de negentiende eeuw. Ileen Montijn Nieuwsgierigheid naar waarom dingen zijn zoals ze zijn bracht haar tot de geschiedenis, maar ook literatuur en kunst houden haar steeds bezig. Montijn heeft zich vaak verdiept in onderwerpen die andere historici als te banaal beschouwden, maar die op het leven van alledag juist veel invloed hebben. Zo schreef zij boeken over de geschiedenis van de eetcultuur, van het warenhuis, en van het huiselijk leven (Leven op stand 1890-1940). Ook publiceerde zij over het Nederlandse interieur (Huis en Haard) en over de trek naar het platteland (Naar buiten! Het verlangen naar landelijkheid in de negentiende en twintigste eeuw). Begonnen als redactrice buitenland bij NRC Handelsblad, schreef zij van 1987 tot 2004 columns op de Achterpagina van diezelfde krant. Deze columns verschenen in gebundelde vorm in 2005 bij Inmerc, onder de titel Dromenland. Voor Tussen stro en veren, verdiepte Montijn zich ruim een jaar in de geschiedenis van het bed: al eeuwenlang het rustpunt en toevluchtsoord in het Nederlandse interieur, de plaats voor liefde en geboorte, ziekte en dood. Montijn werkt nu ruim twintig jaar freelance en sinds eind 2005 geeft zij les aan de Schrijversvakschool Amsterdam. I-log 16 maart 2007 De affaire werd nog eens opgerakeld toen Lodewijk van Deyssel (een volle neef van Mia) er in 1892 een feuilleton over publiceerde in het blad Eigen Haard onder de weinig subtiele titel Kruising van rassen. Later is dat, onder de nauwelijks minder rare naam Blank en geel, als boekje nog eens uitgegeven. Ik had er hoge verwachtingen van – maar helaas, Lodewijk is zonderling on-informatief, en schrijft bijna uitsluitend in bloemrijke bewoordingen over de woelingen in het hart van de jonge ‘May’. Aan het eind wordt ze zó ziek dat haar ouders het huwelijk wel moeten toestaan. Wat Van Deyssel nog niet kon weten, is dat het in werkelijkheid een paar jaar later vreselijk mis zou lopen, en zou eindigen in een bittere strijd over de vier kinderen – net als tussen gewone mensen, zeg maar. 21 maart 2007 Ook op 22 en 24 februari en op 5 mei 2007 schrijft ze over Pierre om te besluiten met: “Bewaren gaat boven slopen, zo simpel is het.”. Lees er meer over in haar I-log op www.ileenmontijn.nl |
en Oostenrijk. Later woonde zij ook in de VS en Groot-Brittannië. Zij studeerde geschiedenis in Leiden.